Saphire bekeek de twee wachters even. Was dit het? Twee jonge krijgers die haar tegen zou moeten houden? De keizer had haar wel erg onderschat. Het was ook erg beledigend. Dit was twee seconden werk.
Saphire liep op een wachter af en peilde zijn reactie. Hij sprak wat in zijn taal, vast iets dat ze er niet langs mocht. Ze pakte haar dolk en gaf een klap met het handvat op de krijger zijn slaap. Eentje was nu tijdelijk uitgeschakeld. Saphire draaide zich om en keek recht tegen een zwaard aan. Ze liet haar uil opvliegen en rond de wachter vliegen. De wachter was nu afgeleid en kreeg ook een klap op zijn slaap.
'We kunnen,' sprak ze tegen Hymnae. 'Eerst de stad in of eerst de wilde natuur in?'
Hymnae Arihan
Aantal berichten : 108 Waardering : 2 Lid sinds : 22-02-12
"We kunnen best niet naar de buitenring gaan. Daar wonen veel arme mensen en ze houden ons tegen. Als we langs de poort gaan kunnen we richting Tawelu." Hymnae hield nog even verborgen wat Tawelu was. Ze keek naar de twee wachters en zag dat het twee landelfen waren. Waarschijnlijk hadden ze geld nodig en zijn ze in dienst van de koningin gegaan. "Het is jammer dat we de wachters moesten uitschakelen", zei ze terwijl ze achter Saphire liep en de stad verliet.
De velden van de buitenring waren prachtig. Dit was het Zuid-Westelijke deel van Kurukal en hier woonden ook de meeste landelfen. De boeren waren druk bezig met hun vee omdat de jongen eraan kwamen. "Tawelu is die richting." Hymnae wees naar de horizon waar je een zwarte strook woud kon zien. "Eens we in het woud zijn moeten we alleen maar het Zuiden moeten aanhouden. Misschien kunnen we nog voor zonsondergang in Tawelu aankomen." Een glimlachje verscheen op Hymnae's gezicht. Ze zou haar familie weerzien.
Silwyna Code-Admin
Aantal berichten : 173 Waardering : 4 Lid sinds : 19-02-12
'Die wachters overleven het wel, ze zijn alleen maar buiten westen.' Saphire maakte zich geen zorgen om de jonkies.
De velden waren inderdaad prachtig. Saphire sloot even haar ogen en snoof de geur van de natuur in. 'Ik ben zo terug.' Ze liep tussen een paar bomen en was verdwenen.
Daar stond ze, de merrie die ze al eerder had gezien. Ze was prachtig. Voorzichtig liep Saphire op de merrie af. Ze aaide de zwarte vacht en de krullende manen.* Ze aaide het paard even over de neus. Ze was niet bang. De maanelf liep naar de linkerkant van het paard en klom er op. Ze tikte rustig tegen de flanken en de merrie liep rustig terug naar Hymnae.
'Hymnae, klim achter op.'
*Uiterlijk van een fries paard
Hymnae Arihan
Aantal berichten : 108 Waardering : 2 Lid sinds : 22-02-12
Hymnae keek nog wat naar de zon die onderging en zag toen Saphire die met een merrie afkwam. "Wat is ze mooi", zei Hymnae. Ze kon goed overweg met dieren want ze was een woudelf dus aaide Hymnae haar even en klom toen achterop. "We moeten rechtdoor. Daar ligt een pad, maar ga er niet op. We moeten tussen de bomen door", zei Hymnae terwijl aaide over de nek van de merrie.
Silwyna Code-Admin
Aantal berichten : 173 Waardering : 4 Lid sinds : 19-02-12
'Ik ken haar van vroeger, ik vraag me af wat ze hier doet.' Saphire wist echt niet wat haar bontgenoot hier deed, het was haar een raadsel.
Tijdens paardrijden genoot Saphire van het gevoel. Zat had dit al veel te lang niet meer gedaan. Ze besloot dan ook in draf te gaan en later nog in galop. Natuurlijk had ze tegen Hymnae gezegd dat ze zich moest vasthouden.
Het was al donker toen Saphire licht zag van een kampvuur. Ze liet de merrie halt houden. 'Woonde je hier?' Klonk het zachtjes in Hymnae haar hoofd.
Hymnae Arihan
Aantal berichten : 108 Waardering : 2 Lid sinds : 22-02-12
Hymnae keek nog eens goed en probeerde tussen de dichte bomen door te kijken. De glimlach die even verscheen verdween als sneeuw voor de zon. "Nee dat is het niet. We moeten bij moerassen aankomen." Hymnae had beter moeten weten. Bij de moerassen was een haven met luminescentie die als lampen werden gebruikt. Ze waren nog lang niet in dat gedeelte. Of dat dacht ze toch.
Net toen ze wou terugkeren zag ze opeens iemand naar hen kijken. "Wacht eens", zei ze tegen Saphire. Hymnae sprong van het paard en greep een tak vast. Met een onhandige sprong belandde ze op een brede tak. Ik moet echt gaan oefenen, dacht Hymnae. Toen zag ze hem. "Gubat!" riep het meisje uit en ze sprong, met haar armen open, naar een man aan de overkant van de weg.
NPC
Aantal berichten : 63 Waardering : 0 Lid sinds : 25-02-12
( OOC: Acteurs: NPC als Gubat en de andere woudelfen.)
De woudelf gebaarde naar de andere woudelfen om stil te zijn. Met enkel een doek rond zijn middel sprong Gubat in een boom met overhangende takken. Zo stil mogelijk observeerde hij de twee figuren op een onbekende merrie. Blijkbaar een sterk paard want aan de pas te zien had het al enkele mijlen afgelegd.
Een sprong en toen een omhelzing. Gubat schrok van de persoon die hem omhelsde. Ze wist zijn naam. De lange sterke woudelf liet zijn boog zakken en duwde voorzichtig de persoon weg die hem had omhelsd. "Wie ben... Jij?" Gubat zag niet in waarom deze vrouw hem knuffelde. Toen keek hij pas echt goed naar het gezicht en zag iets wat hij had gedacht nooit meer terug te zien.
"Hymnae!" riep Gubat uit. Ondertussen waren de overige woudelfen voorzichtig in de bomen gekropen en aanschouwden ze de gelukkige elfen. "Hymnae. Ze is terug", mompelden enkele woudelfen in hun eigen taal. "We moeten echt bijpraten maar eerst... Hoe kom je helemaal in de moerassen van Tawelu terecht? En wie is die vrouw op dat paard?" Ook dit zei hij in zijn eigen taal.
Silwyna Code-Admin
Aantal berichten : 173 Waardering : 4 Lid sinds : 19-02-12
Ze waren fout, maar van wie kwam dat vuur dan? Nou ja daar hadden ze geen tijd voor ze moesten nog een stuk. Saphire wilde de merrie weer de sporen geven maar Hymnae hield haar net op tijd tegen. Hymnae sprong van de merrie en sprong in een boom. Wat ging zij nou doen? Rare vrouw... ze omhelsde iemand maar waarom?
Saphire hoorde wat geritsel en zag meer elfen de bomen in klimmen. Saphire voelde of haar boog nog voor haar lag. Als die elfen haar ook maar bedreigend aankeken konden ze een pijl verwachten. En als ze Hymnae aanvielen konden ze het wel helemaal schudden. Ze was niet bang om te vechten.