Brenin verslaat Hymnae

Hymnae keek eerst even toe hoe Mirima het huilende meisje zou aanpakken, maar toen ze er niet uit kwam stond Hymnae recht om te helpen. "Mirima, liefje, ik zal je even helpen." Ze nam Nerwen weer over en wiegde haar zachtjes heen en weer. "Je doet het al heel goed", zei Hymnae. Aan wie het was gericht? De twee meisjes waren geweldig. Mirima kon goed omgaan met kleine meisjes en Nerwen had nog geen enkel slecht gedrag getoond. Ze moest alleen nog maar leren dat niezen normaal was.
De woudelfin stapte terug naar het bankje en liet een beetje plek open. "Kom je naast me zitten, Mirima? Dan kan ik je misschien wat bijleren over baby'tjes." Met een glimlachje keek ze naar haar leerlinge en wachtte op haar antwoord.

Trots, dat was te lezen op gezicht van Mirima. Ze deed het goed en dat kon die Gubatan lekker niet zeggen. Ze keek dan ook even uitdagend naar de laatst genoemde. Stomme Gubatan.
Trots nam Mirima plaats naast Hymnae. Maar haar blik veranderde toen ze naar Vie keek. Zelfs als ze huilde was ze schattig. Maar toch zou het fijn zijn als Vie ophield met huilen. Het begon zeer te doen aan haar oren.
'Ja dat wil ik wel, maar dus... Hoe krijg je haar nou stil? Praten, wiegen?'

Hymnae schonk een vriendelijke glimlach aan de baby en nam haar van Mirima over. "Ik heb zelf nog nooit een baby gehad, maar m'n geneeskunde helpt me wel." Hymnae schoof het dekentje wat beter zodat het kleintje geen kou zou vatten en kietelde toen het kleintje onder haar kin. "Zorg er altijd voor dat het hoofdje wordt ondersteund en wiegen helpt inderdaad. Misschien is ze ook een beetje moe van deze dag. Zullen we maar naar binnen gaan en een goede kamer zoeken. Brenin heeft mijn bureau waarschijnlijk in beslag genomen.