Hearp bij de poort.

Hearp was er...
Eindelijk! Na ver reizen is hij er..
Hearp luide de koeienbel voor antwoord...
Was hij goed genoeg voor een baantje..?

Off: Npc2 speelt een van de wachters van Speire.


Gouden glimmende bel? Wat een rare term, Speire had geen goud glimmende bel, misschien bedoelde hij wel de koeienbel die er af en toe hing.[1]
De landelf Byre opende een kleine deur in de poort en keek wie er voor stond. Een boom? Hij sloot de kleine deur weer en opende de grote deur. Ah een ent.
'U bent bij de poort van Speire, waar komt u voor?' Vroeg de landelf aan de grote ent. Werkelijk, een ent hier? Hij vroeg zich af waarom.

Dat de grote poort open stond maakte niet uit, de ent zou toch nog niet binnen kunnen komen het magische schild was nog altijd actief.

[1] We zitten wel in de middeleeuwen he

Off: En de volgende keer zou ik graag 5 volle regels zien. Zo hebben andere posters wat meer om over terug te posten

Off: Ik bedoelde inderdaad de koeienbel Dus ik verander dat zo wel [I]


'Hallo meneer,
ik kom uit het verre Crann voor werk.' zei Hearp
'Ik zoek een namelijk een baan als bijvoorbeeld conciërge' voegde hij er aan toe 'want ik heb een opleiding gedaan voor zo iets vroeger'
'Dus... mag ik misschien naar de directeur.. Ik weet dat je denk dat ik er niet door kan maar ik kan me verkleinen als een gemiddeld mens met een drankje' voegde hij er aan toe en haalde een flesje uit zijn zak. 'Ik laat het wel even zien' en hij dronk het half leeg en toen was hij zo groot als een gemiddeld mens. 'Ow ik ben me vergeten voor te stellen.. Ik ben Hearp Haidunaisa. Aangenaam.' zei hij daarna

Werk? Een ent die werk zocht op een school. Misschien kon hij wel als tuinman dienen, hij paste daar wel. Een grimas.
Byre keek even verbaasd naar de ent. 'U heeft een opleiding tot conciërge gehad? Heeft u daar papieren van?' Byre geloofde heus niet alles.

Hij wilde naar het schoolhoofd? 'Heeft u een afspraak met het schoohoofd?' Ondertussen maakte hij contact met laatst genoemde, misschien zou hij door mogen lopen.
Ah zo was de ent inderdaad kleiner, het was een stuk prettiger zo.

'Ik heb echt wel papieren' zei hij
hij liet een grote rol perkament zien en gaf het aan de elf.
'Lees maar goed door' zei hij daarna weer
Oh, ja.. Als het goed is had ik een afspraak maar ik weet dit niet zeker.
De ent leek zichtbaar te denken als of hij vragen wou voor een spoed afspraak in verband met dat de ent niet zo rijk meer is.

Een grote ent voor de deur die naar werk zocht? Vreemd, ze wist niet dat enten geld nodig hadden. Laat staan een baan zochten.
Nou ja als de mannen het niet konden oplossen kwam zij wel. Wat was een man toch zonder vrouw. Grinnik.

Noroëlle verscheen niet veel later bij de poort, ze was er in een flits. En bekeek de persoon die voor de poort stond.
Grote ent? Nou zo groot vond ze hem niet. 'Aangenaam ik ben dame Matha, het schoolhoofd van Speire.' Ze glimlachte de ent vriendelijk toe. 'Ik had vernomen dat u naar een baan zocht?'
Terwijl ze wachtte kreeg ze de papieren in handen. Ze las ze niet maar hield ze alleen vast. Ze zou eerst naar de ent luisteren.

Hearp keek verbaasd toen hij de elf zag en zei: 'Meteen al hier, Dat is vlug.'
'Maar ja... doet het niet toe.. Ik ben Hearp .. Hearp Haidunaisa. Aangenaam!'
Hij bekeek de elf weer heel precies..
'Mag ik misschien een baan krijgen.. Ik houd van tuinen.. En ik zoek wat waarmee ik mijn tijd kan
verdrijven' zei hij toen weer.

De fee glimlachte opnieuw, natuurlijk was ze snel hier, je kon enten niet laten wachten, het waren bijzondere wezens.

'Tuinen? Hij wilde conciërge worden..' Noroëlle hoorde Byre mompelen. Ze liet hem maar.
'Meneer Haidunaisa, zullen we ons gesprek voortzetten in mijn kantoor? Dan kan ik u wat vragen stellen en wellicht bent u dan de geschikte kandidaat.' Alweer zo'n warme glimlach.
Noroëlle legde het schild bij de poort neer en nodigde de ent uit binnen te komen.
'Ik wil niet onbeleefd zijn maar kunt u trap lopen?' Als het niet kon zou Noroëlle wel een ander kantoortje zoeken op de begane grond.

Off: Een conciërge kan ook wat met tuinen omgaan / doen hoor? [I]

De ent was vrolijk, dat zag je zo en daarom
lachte hij weer voor de zoveelste keer.
'Oke, Ik kan wel tegen de binnenlucht' glimlachte de ent.
Hij was al van plan om te komen tot dat hij moest antwoorden:
'Ja, Dat kan ik wel hoor'

Off: sterker nog vroeger hadden ze nog geen conciërges, dat is iets van deze tijd niet van de middeleeuwen


Fee en ent liepen over het terrein en beklommen een trap. Ze liepen nog een stuk gang door en toen waren ze bij haar kantoor. Snel wierp ze een illusie op. De troep die er lag werd niet gezien door de ent.
'Kom binnen,' glimlach.
Noroëlle liep verder haar kantoor in en ging zitten op haar bureau. Enten konden namelijk niet zitten en Noroëlle wilde toch een beetje op gelijke hoogte blijven.

'Wat heeft u te bieden voor de school Speire? Wat maakt u de beste keus?'

Off2: Alsjeblieft meer inhoud (regels) in de post, ik kan wel goed reageren er op maar anderen zullen er moeite mee hebben

De Ent liep dus haar achterna.
Tot dat ze bij een kantoor waren.
Hearp had moeite om in de deur te komen maar het lukte!
Hearp liep mee naar binnen en ging staan bij het bureau.
Hij zag aan dame Matha dat ze op de zelfde hoogste wou blijven.

'Ik kan heel veel met tuinen. En ik kan goed leerlingen helpen met dingen. Dus ik wil graag een helpende tuinman zijn. Iemand die leerlingen helpt en de tuinen beheert en maakt'

'Bent u vroeger al tuinman geweest? Of word dit u eerste keer.?' Misschien had hij hier voor al een baan gehad, misschien deed hij het wel als hobby. Wat het ook was Noroëlle wilde het graag weten.

'U zei leerlingen helpen? Met wat precies.' Tuurlijk de man mocht best leerlingen helpen, maar ze wilde dan wel graag weten op wat voorn manier hij dat deed. Elk kind was immers anders en had dan ook andere hulp nodig. Noroëlle wist niet zeker of deze ent dat zou kunnen. Vragen kon dus nooit kwaad.

'Nee, ik deed het als hobby.. ik houd veel van tuinen snap je' Hij had
een brede glimlach toen hij dat moest vertellen.

'Ik help ze onder anderen met problemen...
Ik heb veel wijze lessen in mijn hoofd en kan daardoor veel antwoorden geven over lastige situatie's Dus dat is erg fijn voor zowat alle leerlingen'
Hoe dan ook Hearp wist niet hoe ze op deze vraag kwam maar het was vast voor wat nuttig's.

Snap je... Wat onbeleefd, ze was schoolhoofd ze behoorde met u aangesproken te worden. Ze zag het deze keer door de vingers maar gebeurde het weer dan kon de ent fluiten naar de baan. Konden enten eigenlijk wel fluiten? Nou ja hij zou de baan dan iedergeval niet krijgen.

Van buiten af was het niet de merken dat Noroëlle daar over dacht, ze luisterde naar de ent maar dacht ook na.

'Stel er komt een meisje naar u toe, dat meisje verteld over de gemene leraar die haar een laag cijfer gaf. Ze huilt en weet niet hoe ze dit aan haar ouders moet vertellen.' Ze nam even een adem pauze. 'Wat voor advies geeft u dan aan haar?'