Les? Van een weerwolf!

School.... Ze moest hier toch iets doen als Hymnae hier bleef? En dan kon... leren van niet woudelfen toch wel kunnen? Ja toch?
Liever wilde ze dit niet maar ze had geen keus. Ze zou dit doen voor Hymnae!

Een beetje hard uit gewoonte klopte ze op de deur. Na wat geluid te horen opende ze de deur.
'Meneer? Ik wil graag les volgen op Drayocht. Dat is toch mogelijk?' Ze keek de weerwolf aan. Hoe kon hij haar niet aanvallen? Hij was een weerwolf. Kort geleden had ze nog tegen die wezens gestreden. Het was een raar gevoel.

Brenin was nog maar net op de school maar hij had al het papierwerk van Tuaidh gekregen. Het lag in mooie stapeltjes op het bureau en voor hem lagen nog vier vrije inschrijvingsformulieren. Er waren dus nog vier plaatsjes op Drayocht^[I]. Brenin zat druk te schrijven en zorgde ervoor dat hij alle inschrijvingen eens had gelezen. Je had een zekere Cleytha en iemand die Nund heette.

Er werd aangeklopt en Brenin had nog geen 'Kom binnen' gezegd of er stond een klein woudelfje voor zijn bureau. "Goedemorgen, juffrouw", zei hij tegen de onbekende. "Ik zou het erg appreciëren als u even wacht op de gang tot ik zeg dat u binnen mag komen." Brenin had nog geen enkele leerling gesproken, maar nu hij de kans kreeg zei hij waar het op aan kwam. Streng zijn was van levensbelang op een school als Drayocht. "Voor één keer zie ik het door de vingers, maar wanneer u dit nog eens doet zal ik u moeten straffen." Een glimlachje.

"Zo, met wie heb ik te maken?" vroeg hij aan het elfenmeisje. Brenin ging wat rechter zitten en schoof de dossiers even aan de kant.

_{1. Voel je vrij om een verhaaltje te verzinnen als je nog niet ingeschreven bent. Je kan ook gewoon spelen dat je al ingeschreven was.}

Mirima nam plaats en bekeek de weerwolf even. 'Mirima meneer.' Mirima bekeek het bureau. Het was wonderbaarlijk geen bende. Alles lag juist netjes in stapeltjes. Even had Mirima de neiging om ze om te gooien.
Ze kon gewoon niet geloven dat er een weerwolf voor haar zat die vriendelijk deed. Het klopte niet!
'Wat ga ik eigenlijk allemaal leren?' Als het toch moest wilde ze wel weten wat ze voor haar kiezen zou krijgen. 'En hoe zit het met huisdieren?' Ze had het verbrande beestje stiekem ergens verstopt. Hymnae mocht het niet weten!

Brenin deed dan misschien wel vriendelijk, in hem schuilde een donkere geest die probeerde de engel in hem te vermoorden. Hij keek het meisje aan en antwoordde op haar vraag: "U wordt maandag verwacht in de voortuin. Daar zal u worden ingeleid en krijgt u uw kamer, als u zich inschrijft natuurlijk." Weer verscheen datzelfde glimlachje en Brenin ging verder: "Ik zie dat u een woudelf bent uit Tawelu, of ben ik fout?" Zonder te wachten op antwoord van het meisje zei hij: "Hier leert u niet enkel jagen op één of ander konijn, maar zal u écht leren vechten, genezen, spreken als een Iontaan, onze geschiedenis te weten komen en magie leren beheersen. Het zal misschien wat moeilijk zijn want je hebt geen vooropleiding gehad. Anders zal je bijles krijgen van Hymnae." Brenin sloot zijn uitleg af met: "Nog vragen, juffrouw Myrma?"

'J.' Nou zeg! Ze mocht geeneens antwoord geven! Wat een stomme weerwolf. Andere laten uitpraten nee hoor deze weerwolf kende dat niet.

'Waar slaap ik nu dan?' Luide haar eerste vraag. 'En dat over huisdieren?' Ze had er nog steeds geen antwoord op gekregen immers. 'En oh! Wat krijgen we te eten?' Ze hoopte op dikke wormen, knapperige kakkerlakken, sappig wild vlees, ze kreeg honger van haar gedachten. Of als heerlijke tussen door wandelende takken Mmmmh.

"Rustig aan, juffrouw", zei de man tegen de woudelf. "Eerst zul je een formulier moeten invullen." Hij schoof het lege blad naar de jongedame toe en gaf haar ook een veer.

Citaat :

• Naam:
  
• Geboortedatum:
  
• Geslacht:
  
• Vooropleiding:
  
• Ras:
  
• Ouders:
  
• Interesses:

Brenin wachtte af tot het meisje alles had ingevuld en zei toen: "Aangezien u een meisje bent zul je niet bij een jongen op de kamer liggen, maar dat wist u waarschijnlijk al." Brenin keek even op de kamerindeling en zag toen dat er nog een plaatsje vrij was bij ene Lysilla. "Ik zal u naar uw kamer leiden", zei Brenin tegen het meisje. "Wat betreft die dieren", zei Brenin, "Animus en andere kleine wezens zijn toegestaan. Paarden, kameelpaarden, hoornherten, geitpaarden en andere viervoetige wezens kunnen verblijven in de stallen die zich wat verder in de straat bevinden."

Mirima bekeek het formulier en vulde hem in.

Spoiler:

Ze gaf het perkament terug aan de weerwolf. En voordat de man het zou vragen. 'Ik weet niet wanneer ik geboren ben meneer.' Ze haalde haar schouders op. Ze wist het gewoon niet. Dus had hij pech.